Dr. Putta Srinivas, Dermotologt Specialist... సౌజన్యంతో....
గోటితోనే పోతుంది. కానీ గొడ్డలిదాకా తెచ్చుకుంటున్నాం. తామర (రింగ్వామ్) విషయంలో ఇప్పుడు జరుగుతున్నదిదే. ఒకట్రెండు వారాలు మందులేసుకుంటే తగ్గిపోయేది కాస్తా- ఇప్పుడు నెలలకొద్దీ వేధిస్తూ.. మహా మొండిగా తయారవుతోంది. మహిళల్లో అరుదనీ అనుకున్నది- ప్రస్తుతం తరచుగానూ కనిపిస్తోంది. పిల్లలను అసలే అంటుకోనిది- నేడు నెలల పిల్లలనూ పట్టి పీడిస్తోంది. ఇదంతా మన స్వయంకృతాపరాధమే. సిగ్గు, బిడియంతో సమస్యను దాచిపెట్టుకోవటం, డాక్టర్ను సంప్రతించకుండా సొంతంగా.. ముఖ్యంగా స్టిరాయిడ్స్ పూత మందులు కొనుక్కోవటం, వాటిని చాటుమాటుగా వాడుకోవటం, నివారణ చర్యలు పాటించకపోవటం వంటివన్నీ తామర విజృంభణకు దోహదం చేస్తున్నాయి. ఇప్పటికైనా కళ్లు తెరవకపోతే మరింత ప్రమాదంలోకి జారిపోవటం ఖాయం.
ఒకటే దురద. రాత్రిపూట మరింత ఎక్కువ. ఏ పని చేస్తున్నా మనసంతా దాని మీదే. ఎప్పుడూ గోక్కోవాలనే అనిపిస్తుంటుంది. కొన్నిసార్లు నలుగురు చూస్తున్నారన్న ధ్యాస కూడా ఉండదు. ఇలా తామరతో బాధపడేవారి కష్టాలు అన్నీ ఇన్నీ కావు.
నున్నగా నిగనిగలాడే చర్మానికి ‘చెద’ పట్టించే దీనికి మూలం ఫంగస్ ఇన్ఫెక్షన్. గజ్జల్లో తొడలమీద రెండు వైపులా అర్ధచంద్రాకారంలో విస్తరించి, చూడటానికి తామరాకు మాదిరిగా కనబడుతుంటుంది. అందుకే దీన్ని తామర అని పిలుస్తుంటారు. ఫంగస్ బీజకణాలు చర్మం పొలుసుల్లో చాలాకాలం వరకూ జీవించి ఉంటాయి. అందువల్ల ఒక పట్టాన తగ్గకుండా తెగ వేధిస్తుంటుంది.
తగ్గినట్టే తగ్గి తిరిగి విజృంభిస్తుంటుంది. అలాంటి మొండి సమస్య ఇప్పుడు మహా మొండిగానూ మారుతోంది. గత ఏడేళ్లుగా మరింత ఎక్కువగానూ, ఉద్ధృతంగానూ దాడిచేస్తోంది. ఒకప్పుడు చికిత్సతో మూడు, నాలుగు వారాల్లో పూర్తిగా తగ్గిపోయేది. ఇప్పుడు పూత మందులతో పాటు మాత్రలు కూడా వేసుకోవాల్సిన పరిస్థితి నెలకొంది. అయినా కూడా వెంటనే తగ్గటం లేదు. మన వ్యక్తిగత అలవాట్ల దగ్గర్నుంచి.. సరైన చికిత్స తీసుకోకపోవటం వరకూ ఎన్నెన్నో కారణాలు ఇందుకు దోహదం చేస్తున్నాయి. స్టిరాయిడ్ పూత మందుల విచ్చలవిడి వాడకం దీనికి మరింత ఆజ్యం పోస్తోంది. కాబట్టి తామరను తేలికగా తీసుకోవటం తగదు. వైద్యులు, ప్రజలు, ప్రభుత్వం.. అంతా కలిసి కృషి చేస్తేనే దీన్ని సమర్థంగా అడ్డుకోగలం.
మూడు రకాలు
చర్మాన్ని వేధించే ఫంగస్ ఇన్ఫెక్షన్లలో కొన్ని చర్మం పైపొరకు మాత్రమే పరిమితమైతే.. మరికొన్ని చర్మం లోపలి పొరలకూ (సబ్క్యుటేనియస్) విస్తరించొచ్చు. ఇంకొన్ని ఊపిరితిత్తులు, మెదడు వంటి లోపలి అవయవాలకు వ్యాపించొచ్చు కూడా. రోగనిరోధకశక్తి తక్కువగా ఉండేవారిలో- ఎయిడ్స్ బాధితులు, గ్లూకోజు నియంత్రణలో లేని మధుమేహుల వంటివారిలో- ఇలాంటి రకం ఇన్ఫెక్షన్లు ఎక్కువ. తామరను తెచ్చిపెట్టే ఫంగస్లు ప్రధానంగా మూడు రకాలు. అవి మైక్రోస్పోరమ్, ట్రైకోఫైటాన్, ఎపిడెర్మోఫైటాన్. వ్యాపించే తీరును బట్టి వీటిని మళ్లీ మూడు రకాలుగా వర్గీకరించుకోవచ్చు.
1 మనిషి నుంచి మనిషికి వచ్చేది (ఆంత్రోపొఫిలిక్): దీన్నే ‘మ్యాన్ లవింగ్ ఫంగస్’ అనీ అంటారు. ఇది ఇన్ఫెక్షన్ గలవారిని తాకటం, వారి వస్తువులను వాడటం వంటి వాటి ద్వారా ఒకరి నుంచి మరొకరికి వ్యాపిస్తుంది. ముఖ్యంగా దుస్తుల ద్వారా ఎక్కువగా సంక్రమిస్తుంటుంది. ఒకప్పుడు రజకులు వివిధ కుటుంబాలకు చెందినవారి దుస్తులను ఒకేదగ్గరి కలిపి, ఉతికేవారు. ఎండిన తర్వాత అన్నీ కలిపి తెస్తుండేవారు. వీరిలో ఎవరికైనా తామర ఉంటే అది దుస్తుల ద్వారా ఇతరులకూ వ్యాపించేది. అందుకే దీన్ని ‘దోభీ దురద’ అని కూడా పిలుస్తుంటారు. ఈతకొలనుల్లో ఈదే అలవాటు గలవారికీ ఇది రావొచ్చు.
సాధారణంగా ఈత కొలనులోకి దిగటానికి ముందు, తర్వాత కూడా శుభ్రంగా స్నానం చేయాల్సి ఉంటుంది. చాలామంది ఒకటే బాత్రూమ్ను వాడుకుంటుంటారు. వీరిలో ఎవరికైనా తామర ఉంటే స్నానం చేసినపుడు ఫంగస్ గచ్చుకు అంటుకోవచ్చు. దాన్ని తొక్కితే మిగతావారికీ అంటుకోవచ్చు.
2జంతువుల నుంచి వచ్చేది (జూఫిలిక్): దీన్ని ‘ఎనిమల్ లవింగ్ ఫంగస్’ అని అంటారు. ఇది పిల్లులు, కుక్కలు, కొన్నిరకాల పశువుల వంటి వాటి ద్వారా మనుషులకు అంటుకుంటుంది. పిల్లలు పెంపుడు జంతువులతో ఎక్కువగా ఆడుకుంటుంటారు. అందువల్ల ఇది పిల్లల్లో ఎక్కువగా కనబడుతుంది. సాధారణంగా జూఫిలిక్ రకం ఫంగస్కు జంతువుల శరీరం అలవాటు పడి ఉంటుంది. అందువల్ల ఫంగస్ వాటికి పెద్దగా ఇబ్బందేమీ కలిగించదు. కానీ జంతువుల నుంచి మనుషులకు వ్యాపించినపుడు మాత్రం తీవ్రమైన ఇన్ఫెక్షన్కు దారితీస్తుంది. దురద, వాపు వంటి లక్షణాలు మరింత ఉద్ధృతంగానూ ఉంటాయి.
3 నేల నుంచి వ్యాపించేది (జియోఫిలిక్): దీన్ని ‘సాయిల్ లవింగ్ ఫంగస్’ అంటారు. ఇది మట్టి నుంచి మనుషులకు వ్యాపిస్తుంది. ఫంగస్ బీజకణాలు నేలలో ఎక్కువకాలం జీవిస్తాయి. కొన్నిసార్లు సంవత్సరాల కొద్దీ జీవించి ఉండొచ్చు. అలాంటి ప్రాంతాల్లో చెప్పుల్లేకుండా నడిచినపుడు, తిరిగినపుడు ఫంగస్ వ్యాపించొచ్చు. వ్యవసాయ పనులు చేసేవారికి, గనుల్లో పనిచేసేవారికి దీని ముప్పు ఎక్కువ.